Popularność dziurawca zwyczajnego w naturalnych terapiach wciąż rośnie. Jest to ziele, które posiada wiele właściwości – od pozytywnego wpływu na skórę, po łagodzenie objawów trawiennych i przyczyniania się do utrzymywania lepszej kondycji psychicznej. W czym pomaga? Jak mądrze go przyjmować i kiedy lepiej go odstawić?

Jakie związki zawiera ziele dziurawca?

Pozytywne właściwości zdrowotne dziurawca zwyczajnego wynikają z zawartości w wielu związków. Ziele jest bogate m.in. w hiperycynę, która wpływa na utrzymanie odpowiedniego poziomu serotoniny w organizmie, flawonoidy (w tym hiperozyd, kwercetynę, rutozyd) oraz kwasy fenolowe i garbniki.

Główne właściwości

Podstawowe właściwości dziurawca można podzielić na trzy części:

• pozytywny wpływ na pracę układu pokarmowego,
• łagodzenie zmian skórnych,
• działanie antydepresyjne.

Dziurawiec wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwskurczowe. Dzięki temu świetnie radzi sobie z biegunkami, wzdęciami, dezynfekcją ran i łagodzeniem podrażnień oraz owrzodzeń na skórze. Hiperycyna zawarta w ziele może przyczynić się do zmniejszenia stanów lękowych, obniżenia poziomu stresu oraz ogólnej poprawy samopoczucia – dlatego właśnie dziurawiec zwyczajny z LekiNatury nazywany jest naturalnym antydepresantem.

Środki ostrożności

Decydując się na sięgnięcie po suplementy z dziurawcem zwyczajnym, należy przyjrzeć się temu, jakie preparaty stosuje się na co dzień. Wszelkiego rodzaju stale przyjmowane leki lub inne specyfiki o działaniach leczniczych w połączeniu z dziurawcem mogą zmienić swoje działanie lub wywołać niepożądane objawy. Zachowanie odstępu czasowego między nimi jest najlepszym rozwiązaniem. Warto rozwiać te kwestie u specjalisty. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby przyjmujące środki antydepresyjne. Mimo pozytywnego wpływu na psychikę, dziurawiec w połączeniu z tabletami od psychiatry może zakłócić ich działanie.

W czasie suplementacji ziołowych ekstraktów warto unikać słońca i odrzucić opalanie. Zrezygnować z dziurawca powinny także kobiety w ciąży, karmiące, przyjmujące antykoncepcję hormonalną oraz dzieci do 7. roku życia.